گذشته ها گذشت و آینده ها در انتظار است. پس بکوشیم قصهّ تلخ گذشته را فراموش٬ و دیگر بیان نکنیم. دیگر اینکه کی ها چه کارهای بدی را انجام داده اند بس کنیم. اگر خوب میدانیم که این در همین لحظه هیچ درد ما را دوا نمیکند٬ در مورد آن صحبت نکنیم.
حتی یک کلمه هم در مورد آن دردی نگوییم که مارا امروز به حالت شکست مواجه نموده و میدانیم نمیتواند از این حالت ما را نجات دهد و یا اگر حالت مارا هم بهبود نمیبخشد.
دیگر به یاد آوری آن گذشته های تلخی در غیر آنصورت که به امروز ما کمک کند نپردازیم٬ زیرا انرژی را که باید به کار های موثر امروز صرف نماییم غرق آن گذشته تلخ میسازیم.
البته از گذشته و تجربه های تلخ آن باید آموخت و به منفعت حال از آن استفاده نمود٬ نه به اندازهّ ایکه به حال ما تاثیر منفی وارد نماید. زیرا طوریکه گفته اند: تجربه مادر آموزش است!
از تجربه های تلخ گذشته باید درس های شیرین به نسل های آینده به جا گذاشت و هم اجازه نباید داد تا بیان قصهّ تلخ قلب و افکار مارا متضرر سازد که درآنصورت نه به حال و نه به آینده چیزی دیگری ببآر میآوریم جز همان قصهّ تلخ گذشته .
No comments:
Post a Comment